وقتی غایب شدی اهل زمین به نبودنت عادت کردند

وقتی غیبت طولانی شد قرار شد اهل زمین با حضورت عشقبازی کنند

اما یادشان رفت

به گمانم امروز از آن روزهاست که شدیداً حاضری در خلقت

که آغاز امامت آسمانی ات بهانه شده

برای حاضر دیدنت در زمین

مولای من! دلت شاد لبت لبریز از لبخند

امروز اهل زمین به یادت هستند

امروز جشن ولایت برپاست در زمین برایت

خوبم

آرامم

به شادیِ مولایم دلشادم

اما عشق من

جشن امامتت مرا بی تاب جشن ظهورت می کند در زمین

روزگار روشنی در فرداهای خلقت

که بیایی که ظاهر باشی که لبخند بزنی

اهل زمین را در عشق آباده ظهورت میهمان کنی

و جشن امامتت را در شهر آرزوهای ظهورت بر پا کنی

آغاز امامت تو یعنی ادامه دار بودن سنت جاری هدایت در خلقت

باید امامی باشد و ولایت به نامش باشد و هدایتگری کند در زمین

خدا کند امروز بهانه ای شود برای باقی ماندن حاضر بودنت در زمین

خدا کند امروز بهانه ای باشد برای ولایت مداری ات در خلقت که باقی بمانی در منصب والای امامتت برای اهل زمین

که غیبت به بایگانی تاریخ برود و این حضور یک روزه برایت استمراری دایمی داشته باشد تا ظهور

خدایا ...

امروز را در خاطره ی اهل زمین جاودانه کن

شاید به این بهانه با این خاطره ها

غیبت فراموش شود و حضور جریان پیدا کند