عشق نامه یا دل نامه

نمی دانم از کدام گوشه ی قلبم برایت بنویسم

از آن سمت قلبم که در غیبت "عشق نامه" می خواند برایت

یا از آن سمت جانم که به امید ظهور "دل نامه" می خواند برایت

امروز از صبح که مشغول کار شدم حالم گرفته شد، از حرف ها، از تنش ها، از جدل های بیجا

فقط بدان دلتنگم برایت

نه از دوری نه از فراق

از عشق از وصال

که تو را دارم و دلتنگم برای دیدارت

همین دیشب بود

تو را دیدم در بهشت‌

بر تخت پادشاهی بزرگان خلقت تکیه زده بودی

و حوریان بهشتی دور وجودت بر مدار حضورت می گشتند

و به اموراتت رسیدگی می کردند

چقدر خوشحال شدم وقتی دیدم از امورات هستی فارغی

و حالا نوبت به هستی و خادمان هستی شده تا به تو و اموراتت و آرامش ت رسیدگی کنند

چقدر دلم برای خودم سوخت که ای کاش من هم جای یکی از همان حوریان بهشتی بودم

و خدمت تو را می کردم به پاس تمام لحظه هایی که به اموراتم در هستی عاشقانه رسیدگی میکردی

چه لذتی بر جانم نشست وقتی تو را دیدم که لبخند میزنی

دلم را بردی

ماندم که چرا حوریان بهشتی در برابر لبخندت

جان فشانی نمی کنند

چرا این خادمان حضورت در برابر وجودت

جان را قربانی نمی کنند

به گمانم شاید تو را نمی شناسند!

کاش من هم در محضرت بودم و حضورت را این چنین درک می کردم، تا لایق خدمت به تو و رسیدگی به اموراتت می شدم

اما من کجا و درک محضر آقای هستی کجا

من به همین هم راضی ام عشق من

 خیالت را، رویای شیرین بودنت را، از من و لحظه هایم نگیر مولاجان

مولا میخواهم تا زنده ام از تو بگویم

مولا سرزنشم میکنند

مولا مرا به تمسخر میگیرند

مولا قلبم به درد آمده

ولی چون برای توست و به عشق توست

صبر میکنم تا تو بیایی

صبر میکنم فقط به عشق تو

زود بیا مولاجان زود بیا