فرارسيدن بهار طبيعت، انگيزه‌اي براي توجه به سه بهار هستي است که با نسيم صفا و معنويت خود به دنيا، شکو‌فايي و شادابي مي‌بخشد، اين سه بهار:

1ـ قرآن کريم، بهار دلها: امير المؤمنين عليه السلام فرمود: خداوند، قرآن را آبي گوارا براي عطش عالمان و بهار دلهاي دين انديشان قرار داد.[1]

2ـ پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله بهار شهرها و انسان‌ها: امام صادق  عليه السلام فرمود:خداوند متعال، رسول اکرم صلي الله عليه و آله را بر انگيخت تا رحمتي براي بندگان و بهاري براي سرزمين‌ها باشد.[2]

3ـ حضرت مهدي ارواحنا له الفداء بهاري‌ترين فصل‌ها: سلام بر بهار مردمان و خرّمي روزگار.[3]

امام مهدي ارواحنا له الفداء منشأ نشاط و شادابي و خرمي در عالم هستي است و منتظران مهدي ارواحنا له الفداء هر لحظه مشتاق آمدن بهار حضور و تنفس در فضاي عطرآگين حکومت اويند تا جان‌هاي خسته از ظلم و ظالمان را، صفاي ديگري بخشند.


تو با بهار مي‌رسي، تو اي نجابت زمين

و با تو سبز مي‌شود، خزان طاقت زمين

اگر چه داغ کربلا، شکسته قامتت بيا

که با تو راست مي‌شود، دوباره قامت‌ زمين

تو با بهار مي‌رسي نه، با تو مي‌رسد بهار

تويي شکوفه زمان و سبز قامت زمين