بوی باران می آید

بوی بهاری عاشقانه در دل زمستانی سرد در زمین

بوی قدم های عشق است که آرام آرام می آید

چنان باوقار قدم می زند در خلقت که گویی تمام خلقت به احترامش سکوت می کنند

مولای من جانم به قربان آرامش آسمانی ات

ببین مولاجان!

بهار آمده

همان بهار خوش عطر و بویی که لبریز از حضور توست در خلقت

بهار آل محمد را می گویم

می بینی مولا جان

باز هم دعایی کردی و خدا رفع بلا کرد از خلقت به نامت

و حال من برای قدردانی از حضورت ... آمده ام

بشارت ربیع را بدهم

و مژدگانی ام فقط لبخند رضایت توست فقط همین

بخند عزیز فاطمه

لبخندت دلم را لبریز از اشتیاق می کند برای دیدارت

بخند جانِ من

دلم روشن به برق لبخندت

بشارت ظهور می دهی می دانم

در برابرت زانو می زنم سر خم می کنم و

جمله ای عاشقانه تقدیم محضرت

ممنونم از حضورت در خلقت مولای من